2. DÜNYA SAVAŞI VE KÖPEKLER

 Köpeklerin ilk evcilleştirilen hayvan olduğu söylenir. Belki de bu yüzden tarihin her sayfasında onları görebiliriz. Kimisi uzaya gönderilmiş, kimisi bilim uğruna deneylere kurban gitmiş, kimisi polislerle suçlu kovalamış, kimisi sinema yıldızı olmuş... Ancak bazıları var ki savaşların gidişatını değiştirmiştir.

Pavlov'un köpeği deneyini bilirsiniz. Pavlov köpeğin salyasını ölçecek bir sistem geliştirir. Köpek yemek yerken salyasının arttığını gözlemler. İlginç olan ise köpeğin yemeği verecek kişinin ayak seslerini duyduğunda da salyasının artmasıdır. Pavlov bununla da yetinmez, köpeği ses geçirmez bir odaya alır, odadaki zili çalar ve köpekteki salya miktarının değişmediğini gözlemler. Daha sonra köpeğe et verirken zili çalmaya başlar; köpek et ve zil sesini bağdaştırır. Bundan sonra et verilmese bile zil sesini duyan köpekte salya artışı olur. Klasik koşullanma denilen bu olayın daha sonra bir savaşın gidişatını değiştireceğini kim bilebilirdi ki.

 Gelelim 2. dünya savaşına, Almanlarla savaşan Sovyetler Almanların tanklarına karşı çaresiz kalırlar. Tankları etkisiz hale getirmek için güzergah üzerine mayın döşerler. Ancak Alman tanklarının etkisiz hale gelebilmesi için tankın bu mayına denk gelmesi gerekmektedir. Bu da daha fazla mayının döşenmesi, daha fazla zaman kaybı, daha fazla sermaye demektir. Tankın mayına denk gelmesi ile değil de mayınların tankı bularak yok etmesi şeklinde bir sistem düşünülür. Lakin bu nasıl olacaktır. Pavlov'un deneyini kullanmak fikri bir subayın aklına gelir. Zaten askeriyede haberleşme, arama, sıhhiye ve bekçilik alanlarında kullanılan köpekler, tankları yok etmek için de kullanılmaya başlanır. Köpeklerin eğitimi için hayvan sevgisi olan askerler seçilmesi düşünülmüşse de savaş zamanı bu pek mümkün olmamıştır.

 Yüzlerce köpekten oluşan barınaklar inşa edilir. Köpekler günlerce aç bırakılır, daha sonra salınır. Köpekler yemek bulmak için sağa sola koşturur. Köpekler yine hapsedilir, aç bırakılır. Tekrar bırakılacakları alana altlarında etlerin gizlendiği tanklar getirilir. Köpekler tekrar salınınca bu tankların altına girer etleri bulur ve karınlarını doyururlar. Bir süre sonra tıpkı Pavlov'un deneyindeki gibi tankların altında et olmasa da köpekler tanklara doğru koşmaya başlar. Koşullanma sağlanmıştır, geriye bunu savaş alanında uygulamak kalır. 

 Üzerlerine taşıyabilecekleri kadar patlayıcı bağlanan köpekler savaş alanına salınır. Alman tanklarına temas eden köpeklerin üzerindeki patlayıcılar patlatılır. Alman tanklarına karşı köpekler üstün gelir. Bu köpekler; kamikaze köpekler, canlı bomba köpekler, canlı mayın köpekler, tanksavar köpekler, antitank köpekler olarak adlandırılır.

 Eğitim sırasında köpeklerin üzerlerindeki bombaları tankların altına bırakıp geri dönmeleri hedeflenmişse de bunda başarılı olunamamıştır. Bazı köpekler  Sovyet tankları ile eğitildiklerinden Alman tanklarına yaklaşmamışlardır. Bazıları bombalarla eğitmenine geri dönmüştür ve Sovyetler tarafından vurulmuştur. 

 Esir düşen Sovyet askerlerinden köpekler hakkında bazı bilgiler alan Almanlar bunun mümkün olmayacağını düşünmüş o yüzden önlem almamışlardır. Savaş alanında tanksavar köpeklerle karşılaşan Almanlar büyük bir şaşkınlık yaşamışlardır. Daha sonra girdikleri şehirlerde yahudilerden önce tüm köpekleri bulup katletmeye başlamışlardır. 

 Pek çok cephede görev alan köpekler belki de savaşın Sovyetler lehine dönmesinde en büyük rolü oynamıştır.